W oligopolu sytuacja firmy zależy częściowo od zachowań jej rywali. Wybór właściwego posunięcia konkurencyjnego polega na wyszukaniu takiego, którego efekty będą szybko widoczne i który, w możliwie największym stopniu, zbieżny będzie z interesami firmy. To znaczy, że celem firmy jest uniknięcie wojny destabilizującej i kosztownej dla wszystkich zresztą uczestników, ale przede wszystkim uzyskanie wyników lepszych od innych firm. Jednym z ogólnych sposobów, który można nazwać siłowym, jest wykorzystanie większych zasobów i możliwości do wymuszenia wyniku korzystnego dla firmy, przy przezwyciężeniu działań odwetowych. Sposób taki jest możliwy tylko wtedy, kiedy firma ma wyraźną przewagę, i jest stabilny tylko tak długo, jak długo firma tę przewagę utrzymuje i jak długo konkurenci mylnie jej nie zinterpretują i nie podejmą prób zmiany swojej sytuacji. Jak się wydaje, niektóre przedsiębiorstwa traktują posunięcia konkurencyjne wyłącznie jako grę siłową, gromadząc zasoby do zaatakowania rywala. Silne i słabe strony firmy na pewno pomagają w określeniu stojących przed nią okazji i zagrożeń. Jednak nawet połączone zasoby często nie wystarczają do osiągnięcia właściwego wyniku, jeśli konkurenci będą ostro reagować, albo jeśli dążą do wyraźnie odmiennych celów. Ponadto, nic każda firma dążąca do poprawy swojej strategicznej sytuacji rzeczywiście ma wyraźne silne strony.